Startups weten wat ze voor hun klanten willen doen. Wat ze niet weten, is hoe ze een pitchdeck omzetten in een daadwerkelijk bruikbaar product.

Ik wil je vertellen over de oplossing die ik met succes toepas bij de teams waarmee ik werk: “Divide & Conquer” (Verdeel en heers).

"Hoelang gaat het duren om dit te bouwen?" vraagt de CEO na een uurlange, abstracte pitch-presentatie vol vage ideeën en vingergeknip.

Hoe zou je dat kunnen weten? Hoe zou iemand dat zeker kunnen weten? Moet je je meest pessimistische inschatting nemen en die keer drie doen?

Misschien wel…

Bijna elk project van betekenis leidt op een gegeven moment naar het dal van wanhoop. Een onderneming bouwen verandert onvermijdelijk in een reeks ogenschijnlijk onmogelijke taken van een omvang die je nooit eerder hebt meegemaakt — de nachtmerrie van elke projectmanager. De eerste roadmap lijkt meer op droomlogboek: wazig, onsamenhangend, chaotisch en moeilijk onder woorden te brengen. Het lijkt je verder van het doel te brengen in plaats van dichterbij. Het schrikt de meesten van ons af om überhaupt te beginnen.

Toch heeft één pragmatische aanpak me altijd geholpen om van een fatalistisch "Laat maar!" naar een aarzelend "Waar begin ik?" te gaan.

Omarm de onzekerheid

Als er geen handleiding bestaat, loop je het risico vast te houden aan verkeerde aannames — tot het bittere eind, wanneer je ontdekt dat je al die tijd de verkeerde kant op bent gegaan. In negen van de tien gevallen is het dan te laat om nog bij te sturen.

Veel oprichters wordt het ondernemershandboek The Lean Startup aangeraden als ultieme strategie om risico te beperken. Het idee is eenvoudig: bouw een minimaal levensvatbaar product (MVP), test, faal, herhaal — totdat het werkt. MVPs kunnen van alles zijn: een gesprek met een potentiële klant tot een half werkende webinterface die doet alsof het iets is, maar onder de motorkap alleen mislukte pogingen registreert. Rookgordijnen en spiegels. Het doel is om de hypothese te testen en geen middelen te verspillen als het idee niet blijkt te werken.

Let op: vaak wordt aangeraden om het MVP zo gebruiksonvriendelijk mogelijk te maken. Als gefrustreerde gebruikers toch blijven proberen om je product te gebruiken, is dat een sterk signaal van product-marktfit.

Maar dat is slechts theorie. De meeste mensen die dit boek aanraden, volgen het kernadvies zelf niet — omdat het makkelijker gezegd dan gedaan is, omdat het gênant is om te tonen, of omdat zij zelf niet degene zijn die bouwen.

Hier is een klacht van een collega Chief Product Officer:

Dus wat is de oplossing als je niet altijd volgens de Tien Geboden van Eric Ries kunt leven?

Verdeel en Heers

In de wetenschap en andere disciplines worden onoplosbare problemen vaak opgedeeld in kleinere, oplosbare delen. De deeloplossingen worden daarna gecombineerd om het geheel op te lossen. Deze methode heet verdeel en heers en is geïnspireerd door de strategie verdeeld en heers, bekend uit de economie, politiek en sociologie: verdeel de macht in kleinere, beheersbare delen om ze afzonderlijk te controleren.

Deze top-down aanpak is vooral bruikbaar wanneer het doel al enigszins gedefinieerd is, maar de route ernaartoe nog onduidelijk blijft. Bijvoorbeeld: ik wil een fintechbedrijf bouwen waarmee X Y bereikt. Ik wil een boek schrijven over Z. Ik wil volgend jaar een marathon lopen. Je moet weten waar je ongeveer naartoe wilt, zelfs als het doel nog ver weg ligt en veel inzet vraagt. Hoe groter de inspanning, hoe minder je in één keer aankunt — en hoe logischer verdeel en heers wordt.

Met dat in gedachten, hier was mijn antwoord aan die CPO:

Kip versus komkommer

Er zijn veel manieren om iets op te delen, maar ik verdeel ze in twee categorieën:

1. Wat je opdeelt, bepaalt waar je het opsplitst.
2. Jij kiest de grootte van de portie.

Stel je voor dat je een kip aan het uitbenen bent. Waarschijnlijk snijd je deze op de gewrichten. De kip “geeft aan” wat de meest optimale manier is om het na het slachten te verdelen. Het zou onhandig zijn om door het vlees en de botten te snijden zoals je een komkommer zou snijden.

Opmerking: In Azië worden kip en eend vaak helemaal doorgesneden, waardoor het aan de eter is om de gebroken karkassen uit te spuwen, wat één van de meest pijnlijke gebruikerservaringen oplevert.

Over komkommers gesproken, dit is een perfect voorbeeld van de tweede manier van opdelen, waarbij je zelf de vorm en grootte bepaalt van de stukken waarin je de groente wilt snijden. Tenzij je een sculptuur van een komkommer wilt maken, kies je waarschijnlijk voor gelijkmatige ronde plakjes of, net zo consistent, vierkante blokjes voor je salade.

Focus op de basis

Startups zijn als restaurants: extreem risicovol, en het menu verandert vaak. Net als jij opereren ze onder enorme onzekerheid, waar beslissingen volgens de speltheorie niet alleen gebaseerd zijn op jou en je gebruikers, maar ook op wat concurrenten kunnen bedenken. Zelfs als je niet wist welke gerechten je restaurant morgen zou serveren, heb je nog steeds messen, een oven en kruiden nodig. Richt je daarop.

Ik ben het eens met Donella H. Meadow, die stelt dat de beste systemen veerkrachtig zijn — ze blijven werken ondanks fouten en koerswijzigingen. Hun subsystemen zijn bestand tegen veranderingen.

Een manier om deze eigenschap voor jouw producten te bereiken, is door de Unix-filosofie te volgen: het geheel is een verzameling verbonden onderdelen. Elk onderdeel is verantwoordelijk voor één ding, maar doet dat uitzonderlijk goed. Het herorganiseren van die onderdelen opent nieuwe mogelijkheden en laat je pijnloos van koers veranderen.

Bouw geïsoleerde, zelfstandige, veerkrachtige en herbruikbare blokken. Herstructureer en verbind ze opnieuw totdat je je overkoepelende zakelijke doel hebt bereikt. Met andere woorden, verdeel en heers.

Ik realiseerde me dat één artikel hierover niet genoeg is. In de vervolgen bekijken we echte scenario’s van de twee manieren om een geheel in geschikte porties te splitsen. Deel 2 gaat over zelfstandige Lego-blokken van variabele grootte. Deel 3 behandelt homogene stukken van gelijke grootte.

Hoe heb jij die puzzel opgelost? Ik ben echt benieuwd.

Speciale dank

De volgende geweldige mensen hebben geholpen deze tekst te snijden en te hakken, waardoor amateuristisch slachten werd voorkomen: Lilian T., Farouq Aldori, Teppo Hudsson, Jarek Owczarek, Nickolay Tsybulyanko, en Jason Collins.